دلیل بی اشتهایی در بارداری
دلیل بی اشتهایی در بارداری
بی اشتهایی عصبی ،بی اشتهایی عصبی در کودکان،بی اشتهایی در بارداری،بی اشتهایی کودکان،بی اشتهایی ناگهانی کودک،بی اشتهایی بچه گربه،بی اشتهایی و حالت تهوع،بی اشتهایی کودکان زیر یکسال،بی اشتهایی استرس،بی اشتهایی کودک یک ساله،بی اشتهایی در بارداری و جنسیت،بی اشتهایی در بارداری و جنسیت جنین،بی اشتهایی در بارداری نی نی سایت،بی اشتهای در بارداری
در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد بی اشتهایی صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.بی‌اشتهایی یا آنورکسی (به فرانسوی: anorexie)، از دیدگاه پزشکی، یکی از نشانه‌های بیماری است که کم شدن یا نبود اشتها را می‌رساند. بی‌اشتهایی در بسیاری از بیماری‌های جسمی و روانی دیده میشود. بی‌اشتهایی ممکن است به سوءتغذیه و اختلالات ناشی از آن منجر شود. بی‌اشتهایی ساده نباید با بی‌اشتهایی عصبی که یک اختلال روانی است (که در آن فرد اشتهای خود را از دست نمی‌دهد، بلکه با گرسنگی مبارزه میکند) اشتباه شود.
علت بی اشتهایی
عوارض بی اشتهایی به شدت و مدت زمانی که این مشکل به طول می‌انجامد، بستگی دارد. حالت تهوع، استفراغ، کاهش وزن، اسهال، سردرد و عدم ثُبات رفتاری از عوارض بی اشتهایی هستند. ممکن است بی اشتهایی فرد ناشی از عدم علاقه‌ی او به بعضی از غذاها باشد. علاوه بر این، دلایل دیگری نیز می‌توانند علت بی اشتهایی فرد باشند. پزشک با معاینه‌ی بیمار و بررسی آسیب‌های جسمی یا ذهنی، ریشه‌ی بی اشتهایی فرد را پیدا میکند تا بتواند او را مورد درمان قرار بدهد.
درمان بی اشتهایی با مصرف صبحانه
حتما شما هم در مورد اهمیت مصرف وعده غذایی صبحانه چیزهایی شنیده اید اما یادآوری آن خالی از لطف نیست. صبحانه یک وعده غذایی بسیار مهم است. مصرف یک صبحانه سالم و متعادل می تواند بعد از یک شب طولانی متابولیسم بدن را تحریک کند و بدن را برای کل روز آماده سازد. خوردن صبحانه به شما کمک می کند انرژی مورد نیاز خود را تامین کنید و در طول روز فعال باشید. بنابراین اشتهای شما نیز افزایش پیدا خواهد کرد. برخی از گزینه های عالی برای یک صبحانه سالم ومتعادل شامل نان سبوس دار، ماست، گرانولا، میوه های تازه و مصرف اسموتی های سالم و طبیعی میوه است. اگر می خواهید مقدار کالری دریافتی خود را افزایش دهید، می توانید کره بادام زمینی یا برشی از نان سبوس دار یا نان تست را امتحان کنید. این مواد خوشمزه و سرشار از چربی های سالم هستند.
بی اشتهایی ناشی از استرس و فشارهای احساسی
استرس و وضعیت روحی تأثیر زیادی بر اشتهای فرد دارند. به همین دلیل شرایط استرس‌زایی مانند از دست دادن شغل، از دست دادن عزیزان، امتحانات خیلی مهم و افسردگی، بر اشتهای فرد تأثیر منفی می‌گذارند. همچنین شادی و هیجان زیاد مانند ازدواج، پیدا کردن شغل جدید و ترفیع شغلی نیز می‌توانند به‌طور موقت اشتها را کاهش بدهند. باید علت بی اشتهایی را شناسایی و با کمک پزشک آن را درمان کنید.
درمان بی اشتهایی با وعده های غذایی کم و مکرر
مصرف وعده های غذایی با حجم و تعداد زیاد می تواند اشتهای شما را تحریک کند.مصرف وعده های غذایی بزرگ نمی تواند به افرادی که دارای اشتهای کم هستند کمکی کند. از سوی دیگر مصرف وعده های غذایی کوچک تر می تواند مفید باشد. سعی کنید وعده های غذایی خود را به چند وعده کوچک تر تقسیم کنید و آن را به صورت مکرر مصرف نمایید. خوردن وعده غذایی کوچک تر می تواند به شما کمک کند بعد از مصرف غذا احساس خوب و سبکی داشته باشید. زمانی که وعده غذایی شما زیاد و بزرگ باشد، معده بیشتر پر می شود و احساس سنگینی می تواند اذیت کننده باشد. به همین دلیل افرادی که دارای اشتهای اندک هستند از مصرف وعده غذایی بزرگ هیچ لذتی نمی برند. سعی کنید روزانه 4 الی 6 وعده غذایی داشته باشید. از شکستن عادت های غذایی خود نترسید. سعی کنید غذاهایی را مصرف کنید که دوست دارید و هوس کرده اید. اگر دوست دارید وعده غذایی بزرگی در صبحانه بخورید اینکار را انجام دهید. اگر دوست دارید زمان شام را به دو وعده غذایی کوچک تر تقسیم کنید حتما اینکار را امتحان کنید.
بی اشتهایی ناشی از بارداری
بسیاری از زنان از بی اشتهایی در دوران بارداری شکایت دارند. این اتفاق بیشتر در سه ماهه‌ی اول بارداری اتفاق می‌افتد. بی اشتهایی در دوران بارداری معمولا با علائمی مانند استفراغ و حالت تهوع همراه است و در آن زنان دوست دارند فقط غذاهای خاصی را مصرف کنند. ممکن است در مراحل انتهایی بارداری، فشار رحم بر روده نیز باعث یبوست و بی اشتهایی فرد شود. مصرف آب فراوان، صرف تعداد وعده‌های غذایی بیشتر ولی سبک‌تر در طول روز و اجتناب از مصرف غذاهای چرب، بهترین اقداماتی هستند که زنان باردار و بی اشتها می‌توانند انجام بدهند. اگر پس از مدتی این علائم برطرف نشدند، بهتر است با پزشک زنان مشورت کنید.
درمان بی اشتهایی با خوردن غذاهای مورد علاقه
زمانی که غذای مورد علاقه خود را مصرف می کنید، خوردن بسیار آسان تر خواهد بود. زمانی را برای خرید و آماده سازی غذاهایی صرف کنید که دوست دارید. اگر در حال حاضر وزن شما کمتر از حد ایده آل است نباید در مورد مصرف غذاهای مورد علاقه خود زیاد نگران باشید. اگر عاشق شکلات، کیک یا پیتزا هستید، می توانید به مقدار کم از این مواد لذت ببرید. با اینحال، مصرف بیش از حد مواد غذایی پرچرب، می تواند حس سنگینی در شما ایجاد کنید بنابراین حد اعتدال را نگه دارید. شما همچنین می توانید از غذاهای مورد علاقه خود یا غذاهای خانگی و دوران کودکی استفاده کنید. غذاهایی را امتحان کنید که رابطه خوبی با خاطرات گذشته شما دارند. در اینصورت راحت تر می توانید غذا بخورید.
بی اشتهایی ناشی از عفونت ها
برخی از عفونت‌های ویروسی، باکتریایی و قارچی نیز می‌توانند موجب بی اشتهایی فرد شوند. عفونت‌هایی مانند آنفولانزا، سینه‌پهلو، عفونت‌های کبدی مانند هپاتیت A و B، التهابات کبد، عفونت‌های ریه مانند سل، عفونت‌های کلیه مانند پیلونفریت، ایدز و کولیت زخمی می‌توانند عامل بی اشتهایی در کودکان و بزرگسالان باشند. البته این بیماری‌ها علائم دیگری نیز دارند که باعث میشود تشخیص‌شان کار آسانی شود. برخی از علائم رایج عفونت‌ها عبارتند از: درد، تب، سرماخوردگی، گرفتگی عضلات شکمی، اسهال و استفراغ.
درمان بی اشتهایی با خوردن تنقلات سالم و میان وعده
زمانی که با خوردن غذا در وعده های غذایی مشکل دارید، مصرف میان وعده و تنقلات سالم می تواند بسیار مفید باشد. مقادیر اندک کمتر شما را اذیت خواهد کرد و بدن شما را برای مصرف وعده های غذایی اصلی آماده می کند. سعی کنید کاسه ای از مواد مورد علاقه خود را در سراسر خانه قرار دهید تا در طول روز به خوردن این مواد تشویق شوید. موادی را انتخاب کنید که دارای قند و چربی سالمی هستند. مثلا می توانید از موز، آووکادو، آجیل و دیپ هایی همچون حمص یا پنیر خامه ای استفاده کنید. اگر خواستید می توانید از مواردی همچون ذرت بو داده نیز استفاده کنید. به یاد داشته باشید که تنقلات و میان وعده ها نباید به جای وعده های اصلی مصرف شود. بنابراین بهتر است از مصرف میان وعده در نزدیکی زمان وعده های اصلی خودداری کنید در غیر اینصورت اشتهای شما کور خواهد شد.
بی اشتهایی ناشی از بیماری های جدی
بی اشتهایی می‌تواند از علائم بیماری‌های سختی مانند نارسایی‌های کلیوی، کبدی، قلبی و نارسایی مزمن غدد فوق‌کلیوی باشد. همچنین بیماری‌های قلبی، کلیوی، کبدی، سیروز، پانکراتیت (التهاب لوزالمعده)، آپاندیسیت و سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر نیز می‌توانند موجب بی اشتهایی شوند. انواع سرطان‌ها مانند سرطان روده بزرگ، سرطان خون، سرطان کلیه، سرطان ریه و سرطان معده نیز می‌توانند دلیل بی اشتهایی فرد باشند. این بیماری‌ها به‌ندرت اتفاق می‌افتند ولی علائمی دارند که نباید از آنها چشم‌پوشی کرد. به همین دلیل توصیه میشود بی اشتهایی مداوم را نادیده نگیرید و به پزشک مراجعه کنید.
درمان بی اشتهایی با نخوردن غذاهای تند
غذاهایی با بوی تند ممکن است اشتهای شما را به طور کلی کور کند و نتوانید وعده غذایی خود را مصرف کنید. این اتفاق به خصوص زمانی رخ می دهد که زیاد گرسنه نباشید. از خوردن موادی همچون تن ماهی یا پنیر بد بو جدا خودداری کنید. به یاد داشته باشید که غذاهای داغ بیشتر از غذاهای سرد بو دارند. بنابراین سعی کنید ساندویچ، سالاد یا برش سردی از گوشت را امتحان کنید.
بی اشتهایی ناشی از اختلالات خود ایمنی
اختلالات خودایمنی مختلف مانند دیابت، بیماری‌های خودایمنی، اسکلرودرمی (نوعی بیماری رماتیسمی) و انواع التهابات مفصلی مانند رماتیسم مفصلی نیز می‌توانند علت بی اشتهایی افراد باشد. بی اشتهایی ممکن است به دو شکل تدریجی یا ناگهانی اتفاق بیفتد. اختلالات خودایمنی علاوه بر بی اشتهایی ممکن است علائمی مانند کاهش وزن، کاهش قند خون، استفراغ و درد مفاصل را نیز در فرد به‌وجود بیاورد. اگر بی اشتهایی‌تان طولانی شد و در خانواده‌تان سابقه‌ی اختلالات خودایمنی وجود دارد، بهتر است زودتر به پزشک مراجعه کنید.
درمان بی اشتهایی با خوردن فیبر کمتر
فیبر (ماده مغذی که در میوه ها، سبزیجات و غذاهای سبوس دار یافت می شود) یک ترکیب ضروری برای رژیم غذایی سالم است. با اینحال، غذاهای غنی از فیبر می تواند شما را سیرتر نگه دارد و از اشتهای شما بکاهد. از موادی که فیبر بالایی دارند در حد اعتدال استفاده کنید. برای بدن شما هضم مواد پرفیبر زمانبر است. بنابراین این گونه موارد برای افرادی عالی است که به دنبال کاهش وزن خود هستند. اما اگر شما به دنبال افزایش اشتهای خود هستید، بهتر است مصرف غذاهای غنی از فیبر را کاهش دهید. مصرف غذاهایی همچون برنج قهوه ای یا پاستا و نان سبوس دار می تواند شما را به مدت طولانی سیر نگه دارد. البته این یک راه حل کوتاه مدت است زیرا فیبر یک ماده مغذی ضروری برای بدن محسوب می شود و باید مصرف گردد.
سایر دلایل بی اشتهایی
علاوه بر دلایلی که ذکر شد، مشکلات روانی مانند اسکیزوفرنی، اضطراب، افسردگی، زوال عقل، بیماری آلزایمر، اختلالات غذا خوردن مانند پرخوری، اختلال غذایی بینگ، بی اشتهایی عصبی و نیز داروهای افسردگی، داروهای فشار خون، آنتی‌بیوتیک‌ها، متفورمین و … نیز می‌توانند باعث بی اشتهایی شوند. همچنین روش‌های درمانی مانند شیمی‌درمانی و پرتودرمانی هم می‌توانند موجب بی اشتهایی، استفراغ و سایر علائم روانی شوند. بی اشتهایی مداوم، دلیل محکمی بر بیمار بودن شما نیست، اما ممکن است بی اشتهایی‌تان نشانه‌‌ی یک بیماری دیگر باشد بنابراین بهتر است آن را جدی بگیرید.
درمان بی اشتهایی با استفاده از گیاهان در پخت و پز
به عبارت دیگر، غذاهایی که دارای بوی خوبی هستند می توانند اشتهای شما را تحریک نمایند. سعی کنید به غذاهای خود گیاهان و ادویه جات خوشبوی متعددی اضافه کنید تا بتوانید بوی بسیار مطبوعی ایجاد نمایید. در این صورت دیگر مصرف غذا برایتان خسته کننده نخواهد بود. دارچین یکی از ادویه هایی است که به طور مکرر در مواد غذایی استفاده می شود و می تواند اشتهای شما را تحریک نماید. شما می توانید این ادویه خوشبو را به غذاهای پخته شده اضافه کنید یا اینکه کمی روی نان تست یا گوشت خود بپاشید. گیاهانی همچون ریحان، آویشن، رزماری و رازیانه می توانند طعم بی نظیری به غذاهای شما اضافه کنند. شما می توانید از این گیاهان در غذاهای مختلفی استفاده کنید و ترکیب متفاوت آن ها را با غذاهای مختلف تجربه نمایید.
بی اشتهایی عصبی
بى اشتهایى عصبى یا آنورکسیا (ANOREXIA) اختلالى است که در افراد مبتلا- معمولاً دختران جوان- تقریباً باعث ترک کامل غذاخوردن مى شود. این بیماران وسوسه غذا خوردن دارند، ولى از ترس چاق شدن چیزى نمى خورند. براى آنها نخوردن به اندازه خوردن راحت است.
نکاتی در مورد بی اشتهایی
از دست دادن اشتها ممکن است نشانه افسردگی باشد. در اینگونه موارد بهتر است با یک متخصص مشورت کنید. از خودتان سوالاتی را بپرسید:آیا اشتها و تمایل خود را به غذا خوردن از دست داده ام؟ آیا این تغییر در اشتها با موارد دیگر نیز همراه بوده است؟ از دست دادن اشتها ممکن است به دلیل استرس نیز باشد. یافتن روش هایی برای کاهش استرس می تواند مفید باشد. دور و اطراف خود را با بوهای خوب پر کنید. داشتن یک دسر با کالری بالا که سالم است نیز می تواند موثر باشد.شما می توانید از موز یا آناناس استفاد کنید. برای اینکه اشتهای خود را هرچه سریع تر افزایش دهید، کمی آدامس نعناع بردارید و به مدت 30 دقیقه بجوید.افزایش وزن سریع و ناگهانی می تواند برای سلامتی شما مضر باشد. سعی کنید وزن خود را به صورت پایدار و آرام افزایش دهید. از مواد سالم استفاده کنید. همیشه قبل از شروع یک رژیم غذایی جدید با پزشک متخصص مشورت کنید.
درمان بی اشتهایی
اگر بى اشتهایى برای مدت کوتاه و به ندرت باشد، جاى نگرانى ندارد. اما اگر آخرین بارى را که از غذا خوردن لذت برده اید به یاد ندارید، باید سعى کنید عادت عادى خوردن را باز به دست آورید. در اینجا مواردى را که برای افزایش اشتها باید به آنها توجه و عمل کنید، برایتان می گویم. * به اندازه بخورید. اشتهاى طبیعى، غذا خوردن به اندازه اى است که وزن بدن را طبیعى نگاه دارد. * اگر اشتهاى طبیعى دارید، باید انواعى از غذاها را بخورید. اشتهاى زیاد به خوردن فقط یک نوع ماده غذا مثلاً گوشت، اشتهاى طبیعى نیست. * اگر مرتباً خود را وادار به خوردن مى کنید، این هم علامت خوبى نیست. *ویتامین بخورید. خوردن روزانه مکمل مولتى ویتامین و مینرال ها به بازشدن اشتهاى کاهش یافته کمک مى کند و اگر کم خوردن شما باعث سوءتغذیه شده است، مصرف اضافی مواد غذایى آسیبى به شما نمى رساند. * گاهى در افراد مسن تر با خوردن مکمل روى (ZINC) اشتها افزایش می یابد. درباره لزوم خوردن مکمل روى با پزشک مشورت کنید. * داروهایتان را کنترل کنید. درباره احتمال اینکه نوع یا مقدار داروهاى مصرفى تان باعث بى اشتهایى شده باشد سئوال کنید. پزشک ممکن است دارو را با داروهاى دیگرى که اشتها را از بین نمى برند عوض کند. *هر چه را که دوست دارید، بخورید. اگر لذت غذا خوردن را از دست داده اید، برنامه غذایى خود را عوض کنید. ببینید کدام غذاها برایتان اشتهاآور است و از آنها بخورید. اگر بستنى دوست دارید، هرقدر که مى خواهید بخورید. ما رژیم غذایى ناسالمى را توصیه نمى کنیم، اما اگر بستنى تنها راه رساندن کالرى مورد نیاز به بدن است، هر قدر که مى خواهید بخورید. هدف بالا بردن ضریب اشتها است. * حجم غذایتان را کم کنید. غذا را با حجم کم و دفعات بیشتر بخورید. معده شما غذاى کمتر را بهتر مى پذیرد. * در طی روز آب زیاد بخورید. اگر برنامه ورزشى تازه اى شروع کرده اید، مهم ترین نیاز شما آب است. کم آبى بدن مى تواند بى اشتهایى ایجاد کند. پیش از شروع تمرین و بلافاصله بعد از آن یک لیوان آب بنوشید. به علاوه هر روز 8-6 لیوان آب بخورید. * نزد پزشک بروید. اگر بعد از دو هفته اشتهاى خود را باز نیافتید، براى معاینه کلى پیش پزشک بروید. قبل از درمان باید مشکلات و بیماری های جسمانى شما تشخیص داده شود. شاید فقط به یک دوره درمان با آنتى بیوتیک براى از بین بردن یک عفونت خفیف نیاز داشته باشید. * سلامت روانى خود را بیازمایید. اگر افسرده هستید، داروهاى ضدافسردگى تجویز شده توسط پزشک اشتهاى شما را برمى گرداند. با بازگشت سلامت روانى، اشتهاى شما نیز بازمى گردد. * از متخصص کمک بگیرید. بى اشتهایى عصبى معمولاً به درمان های خانگى جواب نمى دهد و افراد مبتلا به آن باید در بیمارستان بسترى شوند. معالجه ی آن مشکل است و نیاز به درمان شدید روان شناختى و تغذیه اى دارد. ممکن است تغذیه اجبارى از طریق تزریق درون سیاهرگى یا لوله معده اى لازم شود.
علت بی اشتهایی عصبی چیست
علت اصلی بی‌اشتهایی عصبی، ناشناخته است. مانند بسیاری از بیماری‌ها، احتمالاً ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، فیزیولوژیکی، و محیطی میباشد. • بیولوژیکی (زیستی): ممکن است تغییرات ژنتیکی باعث گردد که بعضی از افراد در ابتلاء به بی‌اشتهایی عصبی، آسیب‌پذیرتر باشند. هرچند صریحاً آشکار نیست که چگونه ژن‌های شما می‌تواند باعث بروز بی‌اشتهایی عصبی گردد. ممکن است به این خاطر باشد که بعضی از افراد به طور ژنتیکی تمایل و گرایش به سمت کمال‌گرایی، حساسیت، پشتکار و استقامت دارند، که همگی ویژگی‌های مرتبط با بی‌اشتهایی عصبی هستند. همچنین شواهدی در دست است که سروتونین که یک ماده شیمیایی مغزی مرتبط با افسردگی میباشد، ممکن است در بی‌اشتهایی نقش داشته باشد. • فیزیولوژیکی: ممکن است برخی از مشخصه‌های احساسی، در بی‌اشتهایی عصبی شرکت داشته باشند. این امکان وجود دارد که برخی از زنان جوان، از لحاظ شخصیتی، حالت وسواس فکری و عملی داشته باشند، که برای آنان این امر را آسان‌تر میسازد که علیرغم گرسنگی شدید، رژیم‌های سخت را تحمل کنند و از برخی مواد غذایی صرف‌نظر نمایند. آنها ممکن است تمایل فراوانی به کمال‌گرایی داشته باشند، به این معنی که هرگز فکرنکنند به اندازه کافی لاغرند. • محیطی: فرهنگ جدید غربی، بر لاغری تاکید داشته و آن را تایید میکند. رسانه‌ها پر شده است از مدل‌ها و بازیگران لاغراندام. موفقیت و ارزش اغلب با لاغر بودن معادل است. ممکن است این فشار ایجاد شده، تمایل به لاغری را خصوصاً در میان دختران و زنان جوان تقویت نماید.
